Kazimierz Damm
kapitan piechoty | |
Data i miejsce urodzenia |
21 czerwca 1894 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
13 grudnia 1942 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1914–1933 |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki |
3 Pułk Piechoty, |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Kazimierz Damm (ur. 21 czerwca 1894 we Lwowie, zm. 13 grudnia 1942[1] w Warszawie) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 21 czerwca 1894 we Lwowie, w rodzinie Antoniego i Pauliny z Gojawiczyńskich[2] . Został absolwentem gimnazjum we Lwowie. Od 1911 do 1914 należał do Drużyn Sokolich „Sokół” Lwów IV.
Po wybuchu I wojny światowej, 4 sierpnia 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Służył w szeregach 3 pułku piechoty w składzie II Brygady i odbył wraz z nim szlak bojowy, biorąc udział w bitwie pod Rarańczą i bitwie pod Kaniowem. Szczególnie odznaczył się 3 listopada 1916: na czele plutonu zdobył wieś Kołodzieje, likwidując grożące kompanii okrążenie. Za bohaterstwo w walce odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[3]. Po kryzysie przysięgowym był internowany w Brześciu do 13 listopada 1918.
Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[4][5][6][7]. Został oficerem 32 pułku piechoty w Modlinie. Od 1920 służył w 22 pułku piechoty w Siedlcach. W 1923, 1924 był przydzielony do 40 pułku piechoty w rodzinnym Lwowie[8][9].
Z dniem 20 października 1924 został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza[10][11]. W latach 1927–1928 pełnił służbę w 4 batalionie granicznym w Dederkałach na stanowisku dowódcy 3 kompanii granicznej „Łanowce”.
W listopadzie 1928, po zakończeniu służby w KOP, został przydzielony Oddziału I Sztabu Głównego w Warszawie na stanowisko referenta[12]. W grudniu 1929 został przeniesiony do 30 pułku piechoty w Warszawie[13], w czerwcu 1930 do 21 pułku piechoty w Warszawie[14], w marcu 1931 do 3 pułku strzelców podhalańskich w Bielsku[15], a w marcu 1932 do 2 pułku strzelców podhalańskich w Sanoku[16][17]. W 1933 roku pozostawał w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie[18]. Z dniem 30 czerwca 1933 roku został przeniesiony w stan spoczynku[19]. Zmarł 13 grudnia 1942 r. w Warszawie. Pochowany na Powązkach Wojskowych.
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 5953[3]
- Krzyż Niepodległości (1931)
- Krzyż Walecznych – czterokrotnie[3]
- Medal Międzysojuszniczy „Médaille Interalliée” (międzynarodowy)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Marek Jabłonowski, Formacja specjalna: Korpus Ochrony Pogranicza, 1924-1939, Oficyna Wydawnicza Aspra-JR, 2002, s. 209
- ↑ Żołnierze Niepodległości ↓.
- ↑ a b c Polak (red.) 1993 ↓, s. 43.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 412.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 356.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 188.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 41.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 242.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 224.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 75 z 21 lipca 1925 roku, s. 397.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 128.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 379.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 383.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 207.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 98.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 247.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 616.
- ↑ Lista starszeństwa 1933 ↓, s. 36.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 145.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1 lipca 1933. Warszawa: Przegląd Piechoty, 1933.
- Jerzy Garbaczewski. Kadra oficerska 22 pułku piechoty (Siedlce) w latach 1918–1921. „Szkice Podlaskie”, s. 177, Nr 8 z 2000.
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Żołnierze Niepodległości. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-08-13].
- Członkowie Stałych Drużyn Sokolich
- Legioniści internowani po kryzysie przysięgowym
- Ludzie urodzeni we Lwowie
- Ludzie związani ze Lwowem
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (czterokrotnie)
- Oficerowie batalionu KOP „Dederkały”
- Oficerowie 2 Pułku Strzelców Podhalańskich
- Oficerowie 40 Pułku Piechoty Dzieci Lwowskich
- Oficerowie piechoty Korpusu Ochrony Pogranicza
- Oficerowie piechoty Legionów Polskich 1914–1918
- Polacy odznaczeni Medalem Zwycięstwa
- Kapitanowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1894
- Wojskowi związani z Sanokiem
- Zmarli w 1942
- Żołnierze II Brygady Legionów Polskich
- Więźniowie Twierdzy Brzeskiej